مقدمه:
کارتینگ یکی از رشته های ورزشی موتوری است که در سال 1959 توسط آرت اینگل، فضانورد آمریکایی اختراع شد، پیست کارتینگ معمولاً بعنوان قدم اول در مسیر رسیدن به ورزشهای اتومبیلرانی به شمار می آید که بعنوان رشته مادر اتومبیلرانی نام گرفت و ورزشکار میتواند لذت رانندگی را تجربه کند، مسابقات این رشته ورزشی بصورت انفرادی و تیمی در سطح بین المللی و جهانی برگزار میگردد.
تعاریف:
کارتینگ (Karting) که در بعضی کشورها Go kart نامیده میشود. به نوعی اتومبیل اطلاق میشود که مرکز ثقل آن به زمین نزدیک و در ارتفاع 7 سانتیمتری زمین قرار دارد این خودرو به نحوی ساخته شده است که حالات دینامیکی خودروهای مسابقه ایی را داشته و رانندگی با آن دارای جنبه های ورزشی، آموزشی و تفریحی است. (این نوع خودرو یک نفره و دو نفره میباشد.)
پیست: میدان طراحی شده جهت برگزاری مسابقه و تمرین موتورسواری و اتومبیلرانی گویند.
پیت استاپ: محل توقف و پارک کردن پارکینگ جهت انجام تعمیرات.
پیت لاین: محل سوار و پیاده شدن از کارتینگ را گویند.
کرب: حاشیه یا لبه های بتونی دو طرف پیچهای (قوسها) مسیر مسابقه.
ابعاد پیست:
زمین مناسب برای تأسیس پیست کارتینگ حداقل 6000 متر مربع مشتمل بر پیست و سایر امکانات مندرج در ماده 7 این دستورالعمل میباشد.
حداقل طول زمین 80 متر و حداکثر 120 متر
حداقل عرض زمین 70 متر و حداکثر 100 متر
حداقل عرض مسیر حرکت کارتینگ 6 متر و حداکثر 8 متر
طول مسیر یک دور کامل کارتینگ حداقل 450 متر
مشخصات پیست کارتینگ بر اساس قوانین CIK (فدراسیون جهانی کارتینگ)
طول : حداقل یک کیلومتر و حداکثر 7 / 1 کیلومتر
عرض : حداقل 8 متر و حداکثر 13 متر
طول مسیر مستقیم بدون پیچ و تغییر مسیر حداقل 150 متر
فاصله خط استارت تا اولین پیچ (پیچ به معنای تغییر مسیر حداقل 45 درجه) 80 متر
تعداد شرکت کنندگان در تمرینات 51 نفر و در مسابقات 24 نفر
عرض پیچ اول بعد از خط استارت باید بین 10 تا 12 متر
حداقل فاصله بین 2 مسیر پیست کارتینگ 10 متر و بهتر است 15 متر باشد.
کلیه موارد ایمنی براساس استانداردهای بین المللی کارتینگ CIK می باشد.
شرایط ایمنی محیطی برای پیست کارتینگ آموزشی و تفریحی:
1. فاصله میان دو مسیر از شن بادامی 1.5mm تا 1.7mm (حداقل قطر 20 سانتی متر) یا چمن، پر نموده به طوری که با آسفالت و این منطقه هم سطح باشد.
2. عدم استفاده از تایر ماشین ، مانع فلزی و بتونی یا موارد مشابه، به جهت طراحی و پیاده سازی در مسیر کارتینگ
3. ارتفاع چراغ خط شروع و پایان حداقل 2 متر حداکثر 2.5 متر
4. دور تا دور مسیر پیست کارتینگ و مجموعه بایستی با تور فلزی محصور گردد و حداقل به اندازه عرض پیست (10 متر) تا لبه آسفالت فاصله داشته باشد، و از پوشش ابری روکش دار با ضخامت حداقل 50 سانتی متر و ارتفاع 1 متر استفاده شود.
5. مجموعه بایستی طوری طراحی گردد که امکان ورود افراد غیر مسئول به مسیر پیست کارتینگ امکان نداشته باشد. صرفاً پرچم داران حق ورود دارند.
6. محل سوار و پیاده شدن از کارت بایستی حداقل 4 متر از مسیر پیست فاصله داشته باشد و این منطقه از مسیر پیست بایستی جدا گردد به طوری که با سرعت کم وارد و خارج شود و تا لحظه توقف کامل و ترک محل، افراد جدید حق ورود به این منطقه را ندارند.
7. نصب کپسول آتش نشانی و اطفاء حریق به تعداد مورد نیاز (حداقل 6 عدد) در داخل پیست الزامی است.
8. استفاده از روسری بلند و کفش پاشنه بلند برای بانوان، شال گردن و دمپایی و لباسهای نامناسب ممنوع میباشد.
9. استفاده از لباس کارتینگ برای مسابقات داخلی باشگاهها الزامی و برای استفاده عمومی (اختیاری) میباشد.
10. روشنایی پیست در شب حداقل 80 لوکس
11. استفاده از رنگ های قرمز، زرد، سفید در طول مسیر پیست کارتینگ الزامی است.
12. استفاده از کربهای داخلی و خارجی در قوسها و محدودهای چمن و شن و پشت آنها باید دارای شیب عرضی 1 الی 2.5 درجه و شیب طولی 0.5 الی 1.5 درجه (حداکثر مجاز 5 درجه) باشد.
13. استفاده از آسفالت مناسب با قطر حداقل 6 سانتی متر و دانه بندی آسفالت: 0.6 – 0.9 – 0.12 (متناسب نوع آب و هوای منطقه ای دارد) الزامی است.
ایمنی کارت ها و تجهیزات فنی مورد نیاز کارتینگ:
1. کلیه کارت های مورد بهره برداری می بایست برچسب (همولوگ) فدراسیون جهانی را داشته باشد.
2. استفاده از باک زیر فرمان و سیستم اگزوز زیر کاور شفت الزامی است.
3. استفاده از باک و اگزوز روی موتور ممنوع و نصب کاور شفت الزامی است.
4. استفاده از کلاه کاسکت استاندارد و دارای برچسب (همولوگ) فدراسیون جهانی الزامی است.
5. استفاده از زیر کلاهی یکبار مصرف و حفاظ گردن و دستکش قبل از سوار شدن الزامی است.
کادر اجرایی:
یک نفر مکانیک
یک نفر مربی درجه سه رشته کارتینگ
مدیر فنی به فردی گفته میشود که الزاماً کلاسهای آموزشی مورد نیاز که توسط فدراسیون برگزار میگردد طی نموده و گواهی مربوطه را اخذ نماید. (مدیر فنی همان مدیر داخلی مندرج در شرائط عمومی در این رشته میتواند باشد)
امکانات:
- دفتر کار مناسب (4 × 3)
- فضای کلاس آموزشی (حداقل برای 10 نفر)
- رختکن مجزا (آقایان و بانوان)
- سرویس بهداشتی مجزا (آقایان و بانوان)
- حداقل 6 دستگاه کارتینگ
- حداقل 12 عدد کلاه کاسکت
- تعمیرگاه حداقل 100 متر
((این دستورالعمل توسط فدراسیون موتورسواری و اتومبیلرانی جمهوری اسلامی ایران تهیه و پس از بررسی در کارگروه تخصصی و تصویب آیین نامه در کمیسیون اصلی ماده پنج در تاریخ 22 /3 /1396 تصویب و جهت اجرا ابلاغ میشود))
برای اطلاع از نکات اجرایی احداث پیست کارتینک اینجا کلیک کنید.